اگر بخواهم صادقانه و براساس واقعیت بنویسم، میگویم "به مردم ایران بدبینم". لااقل در این برهه از تاریخ که ما زندگی میکنیم نمیتوان به مردم اعتماد و برای مردم مبارزه کرد. مردم کشور ما در این مقطع تنها منافع کوتاه مدت شخصی را معیار تمامی کارهایشان قرار میدهند و هیچ به "منفعت ما" که تاثیری طولانی مدت و سازنده دارد، علارغم اینکه امکان دارد نفع شخصی نداشته باشند، فکر نمیکنند. این یک توصیف از مردمی است که نباید برایشان جنگید، و این انفعال موجب ستمدیدگی عده ای میشود که صادقانه و خالصانه برای مردم جنگیده اند. مردمانی که فراتر از زمان خودشان هستند. اما جنگ برای مردمی که هنوز خودشان نیازی نمیبینند به جنگ و نمیدانند در خطر جنگ اند جز خودکشی چه میتواند باشد؟! آگاهی! آگاهی! شاید مهمترین رسالت فعلی همه آگاهی بخشی به مردم و یادآوری انسانی زیستن باشد

ریشه های تکاملی و اجتماعی این رفتار مردم


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها